Ex-marineman en vrouw brengen bezoek aan oude woonplaats.
Op 20 en 21 september 2003 heb ik, samen met mijn echtgenote, weer eens privé een bezoek gebracht aan Den Helder, onze nog steeds zo dierbare Marinestad .
Was het voorheen meestal een bliksembezoek (daar er wel een reünie of iets dergelijks aan vast zat), deze keer hadden we bewust gekozen voor een tweedaags-verblijf, teneinde eens op ons gemak rond te keutelen in de stad waar ik ook jaren ais marineman heb gewoond en mijn vrouw in deze jaren altijd aan mijn zijde heeft gestaan.
Zaterdagmorgen: Helaas later vertrokken dan gepland vanwege de dikke mist. Toch waren we nog ruimschoots voor de middag in Den Helder en zijn meteen doorgereden naar de MOOC ( Marine Onder Officiers Club), alwaar ik voor ons beiden een kamer had gereserveerd voor de nacht.
Na ontvangst door het zeer vriendelijke personeel van de MOOC waarbij een overheerlijk kopje koffie werd geserveerd, uiteraard uit marine kopjes, ( witte kopjes met zo'n mooi blauw anker er op )heb ik tas met kleding en toiletspullen naar boven gebracht op onze hotelkamer ( kan menig officieel hotel niet aan tippen). Daarna konden we even bijkomen van de reis om daarna de stad te verkennen. Over de stad zelf kan ik weinig goeds vertellen, daar die zienderogen achteruit gaat, doch dat is algemeen bekend en toch hangt er een bepaalde sfeer in de winkelstraten op deze zaterdagmiddag. Misschien proef ik de sfeer wel wat anders daar ik er een groot deel van mijn leven heb rondgedwaald en heb gewoond, maar toch.......
Verbazend is wel het terrein van de Rijkswerf, dat bijna weg is. Daarvoor in de plaats zou een groot Maritiem attractiepark verrijzen, doch als de geruchten mij goed ter ore zijn gekomen gaat dit wegens gebrek aan financiën niet door. ( het is overal hetzelfde ) , jammer !, want de ideeën die ik daarover te horen had gekregen spraken mij wel aan. Eind van de middag hebben wij een bezoek gebracht bij de nog steeds bekende "Chinese muur". lk moest meteen terugdenken aan zo'n 35 à 40 jaar geleden daar Den Helder één van de weinige Nederlandse steden was waar 's zondags de chinees en diverse andere zaken tot 's nachts c.a. 0100 uur open waren. Daar zijn ze volgens mij- ook schatrijk van geworden, want wij Jannen hadden wel trek na de vaak lange rit in de militaire trein en al dat lauwe bier wat mee kwam van huis, ook komt de naam Nang King me te boven..........Mocht u overigens in Den Helder belanden, de Chinees Restaurants zijn er een aanrader.
Na het diner hebben we een bezoekje gebracht aan de Marinehaven, die voor mij gelukkig met de Marinepas nog steeds toegankelijk was. Er werd wel met nadruk medegedeeld dat wij niet uit de auto mochten om overal rond te stappen en dat fotograferen niet was toegestaan, wat m.i. best wel begrijpelijk is toch ???, die foto's zijn overal te koop op Ansichtkaarten . Als je daar dan ook rondrijdt en er de tijd voor neemt, zie je echt verschrikkelijk veel mooie dingen waar toch wel heel veel herinneringen aan kleven. Gezien de invallende duisternis besloten we via de Schooten ( waar wij gewoond hebben) en via Julianadorp terug te rijden naar de MOOC, waar we nog een afzakkertje hebben genomen en bijtijds naar bed zijn gegaan. Op zondagmorgen na de douche naar beneden voor het ontbijt.......; ons ontbijtje stond al te wachten, uiteraard met een gekookt eitje en heerlijke verse koffie ! Dan begint de dag goed en kan het al niet meer stuk.
Na afgerekend - en een ieder bedankt te hebben voor de gezelligheid en de gastvrijheid, eerst een bezoek gebracht aan Huisduinen. Dankzij het schitterende weer was het genieten boven aan de promenade en heb ik vele foto's geschoten...... De Razende Bol lag er schitterend bij en er was volop beweging in het water. Daar we nog even wat tijd moesten doden (ons volgende bezoekadres ging pas rond het middaguur open) zijn we in het restaurant van Fort Kijkduin wat gaan drinken.
Bij ons eerstvolgende bezoek aan Den Helder wil ik daar nog eens naar toe, aangezien dat op deze dag niet meer in ons programma paste. Je hebt daar toch nog wel ca. 2 uurtjes voor nodig. Bij vertrek uit Huisduinen nog even langs de Lange Jaap gegaan , die nog altijd imposant boven alles uitkijkt, zijn licht laat schijnen en in het verleden ons altijd veilig naar huis wist te loodsen. Daarna onder de dijk door terug richting Den Helder en hebben we een bezoek gebracht aan het Marinemuseum.
Wat een bofferds waren we, want daar mag je als ex-marineman zo maar gratis in. Bij de entree een
leuk babbeltje gemaakt met -hoe kan het ook anders- een vrouwelijke korporaal en een le klas, die qua leeftijd natuurlijk niets snapten van mijn uitvoerige relaas en marinetik die ik heb overgehouden, maar daar komen ze later misschien nog wel achter als ze ook met pensioen zijn gegaan, alhoewel ik betwijfel of die gevoelens die wij over hebben gehouden en er in de nieuwe generatie ook wel zou zijn.
Via de duidelijke routebeschrijving een kijkje genomen in de Potvis ( is geen Hr.Ms meer ) waar we werden ontvangen door een man met een marinetik net als ik ! of te wel een uit onze tijd !En zo'n tik moet je wel hebben anders ga je daar toch niet zo maar staan.......VRIJWILLIGERS ?Deze man heeft vol enthousiasme van alles en nog wat verteld over deze SUB en ik moet toegeven,het heeft me nog nooit geboeid, maar tijdens dit bezoek begon ik interesse en respect te krijgen voor de Onderzeedienst mensen en was zelfs een beetje jaloers over de kameraadschappelijkheid die daar heerst. Nadat we de Potvis hadden verlaten zijn we aan boord gegaag van de Abraham Crijnssen,waar ik in gesprek kwam met een oud kwartiermeester en mijn vrouw aan de praat raakte met een oude werviaan die daar beneden de honneurs waarnam. Je kunt daar, tijdens je bezoek, ook even je kinderen achterlaten voor een lesje in steken en knopen, en... ja hoor, daar kwam mijn vrouw al aan met deze werviaan. Je voelt het al aan: "Mijn man doet altijd zo flink, dat hij alle knopen nog kan, dus sleep hem maar mee naar benedendek en neem maar een examentje af'. Dat gaat natuurlijk nooit goed..........een werviaan die een deksonderofficier examen moet afnemen. "Maakt u nu maar eens een dubbele mastworp " was zijn vraag. Mijnheer de werviaan, ( dombo ) hierbij wil ik u dat nog eens aangeven..... deze bestaat niet ! Wél waar werd er gesteld........, ik heb getracht hem duidelijk te maken dat een mastworp met voorslag wel bestaat, hij dat waarschijnlijk ook bedoelde, maar ja in het verleden wilde een Werviaan niets van me aannemen, leek wel een takenboeker, en dus nu ook niet ! Een mastworp met voorslag en dan mag u nog kiezen ook: wilt u hem links of wilt u hem rechts. Hierover werd natuurlijk gebakkeleid tot dat de eerdergenoemde ex-kwartiermeester in beeld kwam en hem duidelijk maakte, dat hij ongelijk had. Ook heb ik hem nog verteld, dat de sjorlijnen van de tampatjes niet goed zaten !! Leuk hè, na al die jaren ! overigens doen jullie goed werk ! Petje af en houd onze roots in ere. Maar aan al het leuke komt ook weer een eind en het werd weer koffietijd, dus op naar de ex-Schorpioen. Mocht ik eindelijk aan boord en dus ging ik direct op zoek naar al die scheuren, maar zelfs nu mocht ik daar niet aankomen. Rare gewaarwording, daar hij in de oude kleuren was getjet en niet meer marinegrijs M2 , doch vanbinnen het aanzien des te meer waard. Het H-dek is dan ook ingericht als koffieruimte, waar u van alles kunt bestellen, zo ook dus de koffie. Na alle versnaperingen te hebben genuttigd zijn we doorgegaan naar het laatste deel van het (museum) waar ik weliswaar veel moois heb gezien, maar ook veel miste, onder andere wat museumstukken uit de jaren '50 en '60.
Bij de schilderijen in het museum viel het mij op, dat er ook Maritieme schilders zijn die het niet zo nauw nemen met de realiteit. Er hangt een schitterend schilderij, naar ik vermoed in de oorlogsjaren in Engeland geschilderd, met twee matrozen en een onderofficier, voorstellende "Jongens bij de vlag", doch de onderofficier bedient zijn bootsmansfluitje met zijn rechterhand en groet met zijn linker. Toch knap, of heeft de schilder beide bewegingen waargenomen en het thuis maar op het doek gezet, niet meer wetende of het rechts of links was ? Bij latere informatie is gebleken dat je vroeger met links mocht salueren in dit soort situaties.
Na het dienstdoende personeel en de vrijwilligers gedag te hebben gezegd en bedankt voor alle uitleg, rondleidingen enz. zijn we nogmaals even over de boulevard gegaan en een poosje staan dag dromen over het uitzicht richting Texel. Daar we nog ca. 2 à 3 uur rijden huiswaarts moesten, zijn wij via alle kleine dorpjes tussen het kanaal en de duinen teruggereden en kwamen moe maar voldaan thuis. Wij hebben van dit weekend genoten ! Misschien voor u ook een idee ?
de Webmaster......
Was het voorheen meestal een bliksembezoek (daar er wel een reünie of iets dergelijks aan vast zat), deze keer hadden we bewust gekozen voor een tweedaags-verblijf, teneinde eens op ons gemak rond te keutelen in de stad waar ik ook jaren ais marineman heb gewoond en mijn vrouw in deze jaren altijd aan mijn zijde heeft gestaan.
Zaterdagmorgen: Helaas later vertrokken dan gepland vanwege de dikke mist. Toch waren we nog ruimschoots voor de middag in Den Helder en zijn meteen doorgereden naar de MOOC ( Marine Onder Officiers Club), alwaar ik voor ons beiden een kamer had gereserveerd voor de nacht.
Na ontvangst door het zeer vriendelijke personeel van de MOOC waarbij een overheerlijk kopje koffie werd geserveerd, uiteraard uit marine kopjes, ( witte kopjes met zo'n mooi blauw anker er op )heb ik tas met kleding en toiletspullen naar boven gebracht op onze hotelkamer ( kan menig officieel hotel niet aan tippen). Daarna konden we even bijkomen van de reis om daarna de stad te verkennen. Over de stad zelf kan ik weinig goeds vertellen, daar die zienderogen achteruit gaat, doch dat is algemeen bekend en toch hangt er een bepaalde sfeer in de winkelstraten op deze zaterdagmiddag. Misschien proef ik de sfeer wel wat anders daar ik er een groot deel van mijn leven heb rondgedwaald en heb gewoond, maar toch.......
Verbazend is wel het terrein van de Rijkswerf, dat bijna weg is. Daarvoor in de plaats zou een groot Maritiem attractiepark verrijzen, doch als de geruchten mij goed ter ore zijn gekomen gaat dit wegens gebrek aan financiën niet door. ( het is overal hetzelfde ) , jammer !, want de ideeën die ik daarover te horen had gekregen spraken mij wel aan. Eind van de middag hebben wij een bezoek gebracht bij de nog steeds bekende "Chinese muur". lk moest meteen terugdenken aan zo'n 35 à 40 jaar geleden daar Den Helder één van de weinige Nederlandse steden was waar 's zondags de chinees en diverse andere zaken tot 's nachts c.a. 0100 uur open waren. Daar zijn ze volgens mij- ook schatrijk van geworden, want wij Jannen hadden wel trek na de vaak lange rit in de militaire trein en al dat lauwe bier wat mee kwam van huis, ook komt de naam Nang King me te boven..........Mocht u overigens in Den Helder belanden, de Chinees Restaurants zijn er een aanrader.
Na het diner hebben we een bezoekje gebracht aan de Marinehaven, die voor mij gelukkig met de Marinepas nog steeds toegankelijk was. Er werd wel met nadruk medegedeeld dat wij niet uit de auto mochten om overal rond te stappen en dat fotograferen niet was toegestaan, wat m.i. best wel begrijpelijk is toch ???, die foto's zijn overal te koop op Ansichtkaarten . Als je daar dan ook rondrijdt en er de tijd voor neemt, zie je echt verschrikkelijk veel mooie dingen waar toch wel heel veel herinneringen aan kleven. Gezien de invallende duisternis besloten we via de Schooten ( waar wij gewoond hebben) en via Julianadorp terug te rijden naar de MOOC, waar we nog een afzakkertje hebben genomen en bijtijds naar bed zijn gegaan. Op zondagmorgen na de douche naar beneden voor het ontbijt.......; ons ontbijtje stond al te wachten, uiteraard met een gekookt eitje en heerlijke verse koffie ! Dan begint de dag goed en kan het al niet meer stuk.
Na afgerekend - en een ieder bedankt te hebben voor de gezelligheid en de gastvrijheid, eerst een bezoek gebracht aan Huisduinen. Dankzij het schitterende weer was het genieten boven aan de promenade en heb ik vele foto's geschoten...... De Razende Bol lag er schitterend bij en er was volop beweging in het water. Daar we nog even wat tijd moesten doden (ons volgende bezoekadres ging pas rond het middaguur open) zijn we in het restaurant van Fort Kijkduin wat gaan drinken.
Bij ons eerstvolgende bezoek aan Den Helder wil ik daar nog eens naar toe, aangezien dat op deze dag niet meer in ons programma paste. Je hebt daar toch nog wel ca. 2 uurtjes voor nodig. Bij vertrek uit Huisduinen nog even langs de Lange Jaap gegaan , die nog altijd imposant boven alles uitkijkt, zijn licht laat schijnen en in het verleden ons altijd veilig naar huis wist te loodsen. Daarna onder de dijk door terug richting Den Helder en hebben we een bezoek gebracht aan het Marinemuseum.
Wat een bofferds waren we, want daar mag je als ex-marineman zo maar gratis in. Bij de entree een
leuk babbeltje gemaakt met -hoe kan het ook anders- een vrouwelijke korporaal en een le klas, die qua leeftijd natuurlijk niets snapten van mijn uitvoerige relaas en marinetik die ik heb overgehouden, maar daar komen ze later misschien nog wel achter als ze ook met pensioen zijn gegaan, alhoewel ik betwijfel of die gevoelens die wij over hebben gehouden en er in de nieuwe generatie ook wel zou zijn.
Via de duidelijke routebeschrijving een kijkje genomen in de Potvis ( is geen Hr.Ms meer ) waar we werden ontvangen door een man met een marinetik net als ik ! of te wel een uit onze tijd !En zo'n tik moet je wel hebben anders ga je daar toch niet zo maar staan.......VRIJWILLIGERS ?Deze man heeft vol enthousiasme van alles en nog wat verteld over deze SUB en ik moet toegeven,het heeft me nog nooit geboeid, maar tijdens dit bezoek begon ik interesse en respect te krijgen voor de Onderzeedienst mensen en was zelfs een beetje jaloers over de kameraadschappelijkheid die daar heerst. Nadat we de Potvis hadden verlaten zijn we aan boord gegaag van de Abraham Crijnssen,waar ik in gesprek kwam met een oud kwartiermeester en mijn vrouw aan de praat raakte met een oude werviaan die daar beneden de honneurs waarnam. Je kunt daar, tijdens je bezoek, ook even je kinderen achterlaten voor een lesje in steken en knopen, en... ja hoor, daar kwam mijn vrouw al aan met deze werviaan. Je voelt het al aan: "Mijn man doet altijd zo flink, dat hij alle knopen nog kan, dus sleep hem maar mee naar benedendek en neem maar een examentje af'. Dat gaat natuurlijk nooit goed..........een werviaan die een deksonderofficier examen moet afnemen. "Maakt u nu maar eens een dubbele mastworp " was zijn vraag. Mijnheer de werviaan, ( dombo ) hierbij wil ik u dat nog eens aangeven..... deze bestaat niet ! Wél waar werd er gesteld........, ik heb getracht hem duidelijk te maken dat een mastworp met voorslag wel bestaat, hij dat waarschijnlijk ook bedoelde, maar ja in het verleden wilde een Werviaan niets van me aannemen, leek wel een takenboeker, en dus nu ook niet ! Een mastworp met voorslag en dan mag u nog kiezen ook: wilt u hem links of wilt u hem rechts. Hierover werd natuurlijk gebakkeleid tot dat de eerdergenoemde ex-kwartiermeester in beeld kwam en hem duidelijk maakte, dat hij ongelijk had. Ook heb ik hem nog verteld, dat de sjorlijnen van de tampatjes niet goed zaten !! Leuk hè, na al die jaren ! overigens doen jullie goed werk ! Petje af en houd onze roots in ere. Maar aan al het leuke komt ook weer een eind en het werd weer koffietijd, dus op naar de ex-Schorpioen. Mocht ik eindelijk aan boord en dus ging ik direct op zoek naar al die scheuren, maar zelfs nu mocht ik daar niet aankomen. Rare gewaarwording, daar hij in de oude kleuren was getjet en niet meer marinegrijs M2 , doch vanbinnen het aanzien des te meer waard. Het H-dek is dan ook ingericht als koffieruimte, waar u van alles kunt bestellen, zo ook dus de koffie. Na alle versnaperingen te hebben genuttigd zijn we doorgegaan naar het laatste deel van het (museum) waar ik weliswaar veel moois heb gezien, maar ook veel miste, onder andere wat museumstukken uit de jaren '50 en '60.
Bij de schilderijen in het museum viel het mij op, dat er ook Maritieme schilders zijn die het niet zo nauw nemen met de realiteit. Er hangt een schitterend schilderij, naar ik vermoed in de oorlogsjaren in Engeland geschilderd, met twee matrozen en een onderofficier, voorstellende "Jongens bij de vlag", doch de onderofficier bedient zijn bootsmansfluitje met zijn rechterhand en groet met zijn linker. Toch knap, of heeft de schilder beide bewegingen waargenomen en het thuis maar op het doek gezet, niet meer wetende of het rechts of links was ? Bij latere informatie is gebleken dat je vroeger met links mocht salueren in dit soort situaties.
Na het dienstdoende personeel en de vrijwilligers gedag te hebben gezegd en bedankt voor alle uitleg, rondleidingen enz. zijn we nogmaals even over de boulevard gegaan en een poosje staan dag dromen over het uitzicht richting Texel. Daar we nog ca. 2 à 3 uur rijden huiswaarts moesten, zijn wij via alle kleine dorpjes tussen het kanaal en de duinen teruggereden en kwamen moe maar voldaan thuis. Wij hebben van dit weekend genoten ! Misschien voor u ook een idee ?
de Webmaster......